Wat heeft Groningen dat wij niet hebben?

Deze zomer start de aanleg van draadloos internet in het centrum van Groningen, en in oktober is het klaar, juicht het nieuwsbericht. Begin 2011 zal de hele stad Groningen beschikken over een draadloos netwerk. Shit, wat heeft Groningen dat wij niet hebben? En het is ook nog eens bijzonder omdat er niet met hotspots gewerkt wordt maar met één stadsdekkend Wi-Fi netwerk.

De gemeente Groningen, de universiteit en de hogeschool zitten erachter, lees ik. Samen hebben ze 3 miljoen euro op tafel gelegd en in de CV Unwired Holding gestopt. Unwired zal het werk doen en het geld gaan verdienen. Studenten kunnen nu natuurlijk vanaf allerlei plekken op het netwerk van hun onderwijsinstelling komen. Maar voor gewone gebruikers zal het niet gratis zijn, want die hebben nog steeds een provider nodig. Zo zal er geen oneerlijke concurrentie zijn.

Hmm. Ho. Stop. Ik voel gewoon dat er iets niet goed zit. Als het allemaal zo prachtig is, en technisch niet eens zo moeilijk om aan te leggen, waarom zijn allerlei andere steden in Nederland hier niet al lang mee begonnen? Tijd om eens wat te gaan googelen. Ik kom de naam MetroFi tegen. In San Jose, notabene de officieuze hoofdstad van Silicon Valley, is het mislukt. MetroFi werkte met twee formules: gratis, en dan met inkomen uit advertenties, of met abonnenmenten. Het mislukte omdat mensen er niet voor wilden betalen. En bij de gratis-formule vielen de advertentie-inkomsten tegen. Vorig jaar is MetroFi over de kop gegaan.

Wi-Fi in grote stedelijke gebieden blijkt toch veel lastiger te zijn dan iedereen gedacht had. Het is er wel, maar het draait kennelijk altijd om de vraag wie bereid is om geld op tafel te leggen. Meestal draait het alleen in het centrum vanwege de toeristische functie. Parijs schijnt een uitgestrekt netwerk te hebben. In Mountain View is de firma Google bereid gebleken om te betalen. En soms wordt het door vrijwilligers gerund.

Kijk eens aan, dan stelt iedereen zich toch kennelijk de tijdloze vraag ‘wat koop ik ervoor?’ En waarom zou het dan in Groningen wel lukken waar het in zoveel andere steden in de wereld is fout gegaan? Dat er een pilotproject in Groningen geslaagd is zegt me niks. Wat natuurlijk van belang is is dat enkele grote partijen 3 miljoen euro op tafel gelegd hebben. Maar er moet ook nog het nodige aangelegd worden. Met die 3 miljoen kan Unwired gewoon een tijdje vooruit, maar de winsten zullen uit bijkomende activiteiten moeten komen.

Neem een gewone consument die bijvoorbeeld thuis internet via de kabel heeft. Als hij in Groningen met zijn laptop een Wi-Fi verbinding erbij wil krijgen, dan zal iemand ergens iets bij moeten passen. Unwired zal dat niet doen, want die moeten uit dit soort diensten juist extra inkomen genereren. De provider zal het ook niet doen, want dat is ook een commercieel bedrijf en waarom zouden ze een bepaalde groep klanten voortrekken? Dus moet de klant betalen. Maar waarom zou de klant dat doen? Als hij echt overal draadloos internet wil hebben dan had hij toch al lang een (niet eens zo duur) mobiel internetabonnement genomen? Om echt geld te gaan verdienen zal Unwired met een wel heel bijzonder antwoord moeten komen op die eeuwige vraag van klanten aller landen.